فعالیت فیزیکی می تواند تاثیر مثبت بر بقاء بیماران مبتلا به لنفوم داشته باشد.
محققان از طریق پرسشنامه های دوره ای، میزان فعالیت فیزیکی شرکت کنندگان را قبل از تشخیص ابتلا به سرطان و تا سه سال بعد بررسی کردند.مطالعه نشان داد افرادی که قبل از تشخیص ابتلا به این بیماری فعالیت فیزیکی شان بیش از حد نرمال بود، کمتر از افراد دارای تحرکات فیزیکی جانشان را به دلیل بیماری لنفوم از دست دادند.افرادی هم که بعد از مبتلا شدن به بیماری فعالیت فیزکی خود را افزایش دادند کمتر از افراد دارای تحرک فیزیکی کم در طول سه سال بعد از تشخیص بیماری جان شان را از دست دادند.همچنین، افرادی که بعد از تشخیص ابتلا به لنفوم فعالیت جسمی شان کمتر شده بود میزان مرگشان در مقایسه با افرادی که فعالیت فیزیکی شان تغییری نکرده بود بیشتر بود.